Dag 22 - Hans/Ineke Hakkennes

Dag 22: 18 mei 2018 Ybbs – Rossatzbach
Goedemorgen, wat heb ik slecht geslapen vannacht. Het bed is ver versleten. Door het matras voel je de metalen veren in het bed en weet je dat je op een lattenbodem lig. Natuurlijk hebben we dit aangegeven bij Wohnen beim Bäcker Weinberger ☹☹ maar die gaf alleen maar aan dat het haar speet. Als we voor het afrekenen in de winkel koffie drinken, moeten we die toch nog betalen. Dus waar heeft ze spijt van? Ik ben later nog eens gaan Googelen en las in een recensie uit juli 2017 “Man schläft nicht lange, da die Matratze zu wenig hoch ist und man das Metallgitter vom Innenleben spürt”. Wil je ooit in Ybbs gaan slapen, ons advies, niet beim Bäcker Weinberger ?.

Rond 3 uur was ik echt wakker en ben toen gaan kijken hoe we de trein kunnen bespreken om weer naar huis te gaan. Dat blijkt relatief eenvoudig zodat we hiermee wachten tot we bij Menno en Nadia zijn.

We waren net op weg, buiten Ybbs, toen midden op het fietspad 4 vrouwen met yoga achtige activiteiten bezig waren, althans heel serieus bezig. Als toeschouwer hadden ze hun 4 kinderen, in de kinderwagen meegenomen. Ze lagen midden op het fietspad, wij stopte op enige afstand om wat foto’s te maken. Helaas was de ligsessie al voorbij en gingen ze “staan oefeningen” doen. Een mooi gezicht op deze start van de dag.

Het kan soms gek gaan langs de Donau. Zo zijn er regelmatig overstromingen. In 2002 en 2013 tot ver boven mijn lengte (incl gestrekte arm). Het is gelukkig droog. De zon schijnt (nog) niet echt maar het weer ziet er goed uit. De route gaat vandaag richting Krems. De snelheid zit er al direct in. De wind gaat met ons mee en zonder ondersteuning rijden we al snel 20 km/h. We genieten van de omgeving, de kastelen om ons heen. Regelmatig stop ik om foto’s te maken. Echt mooi. Op een belangrijk stuk route van vandaag hebben we nog nooit gereden. We rijden een lang stuk direct langs de weg. Gelukkig wordt deze niet veel bereden zodat je in ieder geval geen last hebt van verkeerslawaai. Wel kan je op deze manier genieten van de vergezichten aan de overkant van de Donau.

Ook moet voor de inwendige mens gezorgd worden. Zo hebben we besloten om tussen de middag warm te gaan eten. In de avond is het ons te vaak overkomen dat we geen keuze kunnen maken omdat er maar weinig restauranten open zijn of waar op dat moment volop gerookt wordt. Op de dag kan je toch wel buiten eten en zijn er gewoon meer gelegenheden. Ineke had vandaag asperges besteld dat hebben we wel meer gegeten deze vakantie en die waren altijd prima. Vandaag helaas niet. Ze waren gewoon hard. Eigenlijk niet te eten. Gelukkig wilde ze er wat aan doen en na 10 minuten werd opnieuw opgediend. Nu waren de punten iets gaarder. Ineke besloot dat deel dan maar op te eten. De bediening begreep dat het niet goed was; we kregen daarom wat korting op de rekening.

In Rossatzbach aangekomen hebben wij (het enige?) zimmer frei pension gezeten Weer 3 hoog, dat kwam omdat het water soms wel erg hoog kwam was de reactie van de eigenaar. Op dezelfde verdieping ook een terras waar je een prachtig uitzicht over de Donau hebt.