Dag 11 - Hans/Ineke Hakkennes

Dag 11: 7 mei 2018 Lauda – Rothenburg ad Taube

Om Kwart voor negen vertrekken we uit Lauda. We hebben goed geslapen en wat eerst ongezellig leek (gisteren) blijkt vanmorgen reuze mee te vallen. Echt een Duits/ Oostenrijkse inrichting zoals we al zo vaak hebben gezien. Ook de eigenaar was erg spraakzaam. Hij verteld over Lauda als kruispunt van vele lange afstand fietspaden. Erg leuk om te horen. Hij had wel veel meer worden nodig dan ik hier in één zin heb opgeschreven ?.

Wij verlaten dus ons Gasthof Goldnet Stern in Lauda. We kopen nog een broodje voor onderweg richting Bad Mergentheim. Door de stad en het park, worden we aangehouden door de politie Ineke moet haar rijvaardigheid laten zien en moet aansluiten in de rij. Zij is nummer 11 en staat helaas niet op de foto. De kinderen voor haar krijgen instructie voor de rijtest.

We hebben zin in koffie en zien een leuke tent waar we tevens oog houden op de fietsen. Dat is zeker wel makkelijk zodat je niet al de waardevolle spullen eraf moet halen. Ineke kijkt of hij al open is, helaas. We gaan maar verder. Een halfuurtje later komen we Weikersheim op het oude dorpsplein bij het kasteel. Hier is gelukkig eenvoudig aan koffie te komen. We hadden ook onderweg koffie kunnen zetten maar naast het gasstelletje heb ook vuur nodig en laten we dat nu net niet hebben ?. Met afrekenen heb om lucifers gevraagd, ik krijg een aansteker. Zo dan kunnen we morgen zelf onderweg koffie zetten, wel zo gezellig.

Met veel klimmen en dalen bereiken we de Taube. Vlak voor Crelingen direct na een haakse bocht een klimming van 15%, dat hadden we eerder moeten zien. Ik verlies mijn stuurkunst waardoor INEKE niet meer verder kan. Zij valt op haar hoofd, gelukkig op het gras. Ik help haar de fiets van haar lijf af te halen en zeg dat ze even moet blijven liggen. Zelf duw ik haar fiets direct maar de klimming tot boven op. Mijn fiets, welke ik ook in het gras heb gelegd volgt samen met Ineke.

Gelukkig is ook dit weer goed afgelopen. Het bord dat boven staat had ook beneden moeten staan ?.

Bovengekomen rusten we even uit. Er komt een man aangereden. Ook hij wordt verrast door de helling van 15%. Ik loop naar beneden om hem te helpen, hij vindt dit niet nodig. Samen lopen we omhoog en hij begint te praten over zijn overleden vrouw die uit Friesland, waterland komt.

Wij vertellen natuurlijk dat wij naar onze zoon Menno en Nadia gaan in Podersdorf, zo net voorbij Bratislava. Na dit gezellige gesprek gaan we verder ook om van de mooie omgeving te genieten.

Rothenburg willen we laten liggen omdat dit een hele klim is. Wij zien, onder aan de berg een aardig Pension Fuchsmühle. Ze hebben nog een kamer vrij. Het blijkt een 6 personen kamer te zijn verdeeld over 3 slaapkamers. En nog een mooie badkamer. Wij zijn tevreden. Na het eten (een keer Yoghurts met Fruit) lopen we de zeer steile helling op om in Rothenburg een koffie te gaan drinken. Welterusten, morgen weer een dag.